W chrześcijaństwie nie ma miejsca – w sensie ścisłym – dla religii czysto
prywatnej. Wiara chrześcijańska jest ze swej istoty kościelna, wyraża się ̨
w żywej więzi ze wspólnotą kościelna i jest zdolna integrować ́ życie.
„W miarę ̨ jak religia staje się ̨ spraw ̨a prywatna, traci swoją dusze ̨”
Procesy sekularyzacyjne w Europie doprowadziły do osłabienia religijności
kościelnej, ale nie do jej zaniku. Uruchomiły już ̇ znaczące, a być ́ możne
zyskujące na znaczeniu w przyszłości procesy desekularyzacyjne (nowe formy
religijności i duchowości). „Procesy sekularyzacji, a jeszcze w większym
stopniu rozkwit ideologii sekularyzmu, przyniosły zatem Kościołom chrzescijanskim
sporo porażek, ale tez ̇ mobilizuj ̨a one wielu ludzi do dyskusji
i walki o miejsce religii, kościołów, sacrum w życiu współczesnego człowieka i społeczeństwa.
KS. JANUSZ MARIAN ́ SKI
ROCZNIKI NAUK SPOŁECZNYCH
Tom 1(37) − 2009
https://drive.google.com/file/d/0BwuuniaB1InLY05kVDhWM29HcEE/view?usp=sharing
