TOWARZYSTW O NAUKOWE KATOLICKIEG O UNIWERSYTET U LUBELSKIEGO
ROZPRAWY WYDZIAŁU FILOZOFICZNEGO
MIECZYSŁAW GOGACZ
PROBLEM ISTNIENIA BOGA U ANZELM A Z CANTERBURY
PROBLEM PRAWDY U HENRYKA Z GANDAWY
Umieszczenie w jednej książce obok siebie Anzelma z Canterbury i Henryka
z Gandawy jest właściwie przypadkowe i jednocześnie całkiem uzasadnione. Jest
przypadkowe, ponieważ Henryk ze swoim problemem prawdy nie musi koniecznie
stanąć obok Anzelma i jego dowodu istnienia Boga. Jest uzasadnione, ponieważ
podobna jest w literaturze filozoficzmej sytuacja obu spraw, dowodu Anzelma i pro-
blemu prawdy u Henryka.
Anzelm sformułował dowód, który porusza i niepokoi zawsze wszystkich
filozofów. Sformułował go w ten sposób, że każde odczytanie dowodu jest jego
interpretacją. Stąd za każdym razem, gdy się ten dowód odczytuje, jak gdyby po raz
pierwszy prezentuje się go Czytelnikowi.
Henryk analizował problem możliwości poznania prawdy bez pomocy oświe-
cenia boskiego. Doszedł do wniosku, że człowiek poznaje prawdę samodzielnie,
właśnie bez pomocy oświecenia. Stwierdzenie tego jest przeciwstawieniem się
dotychczas wygłaszanym opiniom zupełnie przeciwnym. Sprawa ta jest w tej
książce po raz pierwszy prezentowana Czytelnikowi.
https://drive.google.com/file/d/0BwuuniaB1InLYlkyQ3RLREFjcnc/view?usp=sharing
