Richard Dawkins – oxfordzki biolog zajmujący się zagadnie-
niami ewolucji biologicznej, w ostatniej swojej książce Bóg urojo-
ny dyskutuje nie należący do kompetencji nauk przyrodniczych
problem istnienia Boga. Wyrażane przez niego poglądy uznać
można za wyraz naukowego fundamentalizmu negującego
a priori możliwość teistycznych wyjaśnień świata. Na fundamen-
talistyczny charakter interpretacji ewolucji dokonanej przez
Dawkinsa, bogatej w hałaśliwą prezentację wątków światopoglą
dowych, wskazują w krytycznych jej komentarzach m.in. John
Haught i Józef Życiński1. Niezależność ideologicznych komenta-
rzy Dawkinsa od merytorycznej krytyki upodabnia je do aksjo-
matów fundamentalizmu2, przy czym, gdy dodawane są do przy-
rodniczych teorii, stając się integralną częścią prowadzonego
dyskursu, zyskują postać fundamentalizmu naukowego. Ponie-
waż do zbioru swoich poglądów dotyczących ewolucji wplata
Dawkins tezy metafizyczne, nadając im centralną doniosłość, nie
można traktować ich jako interpretacji czysto przyrodniczej. Z a-
gadnienie to wiąże się z problemem kompetencji poznawczych
nauki, czy też granic możliwych wyjaśnień dokonywanych na
gruncie nauk przyrodniczych, których Dawkins w żaden sposób
nie respektuje.
Studia Philosophiae Christianae 43/2, 158-168, 2007
Anna Marek-Bieniasz
https://drive.google.com/file/d/0BwuuniaB1InLdVZxZGs5MFNhTzQ/view?usp=sharing
